کنترلکننده منطقی برنامهپذیر
کنترلر منطق قابل برنامهریزی (PLC) یک سیستم کامپیوتری صنعتی تخصصی است که طراحی شده است تا فرآیندهای تولید را خودکار کند و ماشینآلات را کنترل کند. این دستگاه دیجیتال مقاوم، سیگنالهای ورودی را از انواع حسگرها و سوئیچها پردازش میکند، دستورالعملهای پیشبرنامهریزی شده را اجرا میکند و سیگنالهای خروجی را برای کنترل عملگرهای، موتورها و دیگر تجهیزات صنعتی تولید میکند. PLCها معماری ماژولی دارند که شامل واحد پردازش مرکزی، ماژولهای ورودی/خروجی، تأمین کننده برق و رابطهای ارتباطی است. آنها به دلیل ساختار محکم و عملکرد قابل اتکا در محیطهای صنعتی سختگیرانه موفق هستند. برنامهنویسی PLCها معمولاً با استفاده از منطق سلالمی، یک زبان برنامهنویسی گرافیکی است که شبیه به نمودارهای مدار الکتریکی است، انجام میشود که این موضوع آن را برای فنیکاران نگهداری و مهندسان قابل دسترس میکند. این کنترلرهای میتوانند چندین وظیفه را همزمان انجام دهند، از جایگزینی ساده رلهها تا کنترل پیچیده فرآیند، و میتوانند با سیستمهای دیگر اتوماسیون صنعتی از طریق مختلف پروتکلهای ارتباطی ادغام شوند. PLCها ظرفیت تشخیص گستردهای دارند که به اپراتورها اجازه میدهد مشکلات در فرآیند تولید را به سرعت شناسایی و حل کنند. آنها هم سیگنالهای دیجیتال و هم سیگنالهای آنالوگ را پشتیبانی میکنند که این امر کنترل دقیق پارامترهای صنعتی مختلفی مانند دما، فشار و سرعت را ممکن میسازد. PLCهای مدرن همچنین ویژگیهای پیشرفتهای مانند کنترل PID، ثبت دادهها و اتصال به شبکه دارند که آنها را به مولفههای ضروری در تولید هوشمند و کاربردهای صنعت 4.0 تبدیل میکند.