منطق قابل برنامه‌ریزی
منطق قابل برنامه‌ریزی نمایانگر یک پیشرفت انقلابی در الکترونیک دیجیتال است که انعطاف‌پذیری بی‌سابقه‌ای در طراحی و اجرای مدارها ارائه می‌دهد. این فناوری به مهندسان و طراحان اجازه می‌دهد تا مولفه‌های سخت‌افزاری را بر اساس نیازهای خاص پیکربندی کنند، که اساساً ایجاد مدارهای دیجیتال سفارشی بدون تغییر فیزیکی را ممکن می‌سازد. در هستهٔ این فناوری، آرایه‌ای از دروازه‌های منطقی و اتصالات وجود دارد که می‌توانند برنامه‌ریزی شوند تا عملکردهای مختلف دیجیتال را انجام دهند. این فناوری شامل چند نوع مختلفی است، از جمله دستگاه‌های منطق قابل برنامه‌ریزی پیچیده (CPLDs) و آرایه‌های دروازه قابل برنامه‌ریزی در محل (FPGAs)، که هر کدام برای سطوح مختلف پیچیدگی و کاربردهای مختلف طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها می‌توانند چندین بار برنامه‌ریزی و بازبرنامه‌ریزی شوند، که آنها را برای ساخت نمونه‌های اولیه و محصولاتی که به بروزرسانی‌های متعدد نیاز دارند، ایده‌آل می‌کند. آنها کاربردهای گسترده‌ای در ارتباطات، سیستم‌های خودرو، الکترونیک مصرف‌کننده و خودکارسازی صنعتی دارند. معماری معمول شامل بلوک‌های منطقی، منابع اتصال و بلوک‌های ورودی/خروجی است که همه آنها می‌توانند با زبان‌های توصیف سخت‌افزاری مانند VHDL یا Verilog پیکربندی شوند. دستگاه‌های مدرن منطق قابل برنامه‌ریزی همچنین ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند پردازنده‌های مbeded، ترانسمیترهای سریع و شتاب‌دهنده‌های سخت‌افزاری اختصاصی دارند که آنها را قادر می‌سازد تا وظایف محاسباتی پیچیده را به طور کارآمد مدیریت کنند.
EN
